Detoks dla umysłu

     Uważam się osobę szczęśliwą, ale jak chyba każdy miewam w życiu również gorsze chwile. Przez ostatnie pół roku pędu w wielkomiejskim środowisku nie skupiałam się na negatywnych doświadczeniach, kumulowały się gdzieś tam w środku we mnie, lecz nie zdawałam sobie sprawy z ich istnienia, zamiatałam troski pod dywan, wszystko spływało po mnie, jak po kacze, nie analizowałam na bieżąco, ani się nie przejmowałam na poważnie. Ale nie do końca. Dwa tygodnie temu czara przebrała miarę, a ja poczułam, że tonę. Dlatego potrzebny mi detoks, oczyszczenie mojego umysłu.

     Całą złość, żal, niesmak, smutek, rozgoryczenie, wstrząs i inne negatywne uczucia piętrzące się we mnie, wypalające mnie od środka chcę wyrzucić z siebie, pozbyć się ich ze swojego wnętrza, podejmę z nimi walkę. Pochłonie mnie, oddam się zapomnieniu, całą swą energię poświęcę dla sportu i języka włoskiego. To mnie wyzwoli i oczyści. Dwie wielkie pasje i namiętności, niepielęgnowane, zapomniane, odżyją i przezwyciężą poczucie ciężaru i natłoku rozgoryczenia.

    Przez cały czerwiec będę żyła wg założonego planu. 1 Lipca ukaże się rozwiązanie, co osiągnęłam przez 4 tygodnie? Jakie myśli ze swojej głowy wyrwałam wraz z korzeniami? Czy warto było? Będę miała kalkulację, podsumowanie czarno na białym. Wtedy będę mogła podjąć kolejne kroki, wyznaczyć sobie nowy cel.